Geyik baba hikayeleri: Zaman Çarkı

Kerimali Doğacı

0 Beğenme

Yorum Yaz

Favorilere Ekle

Varlık âlemi için Dört element vardır. Üç element birleşir diğer elementi meydana getir. Zira ateş elementi; hava, su ve toprak birleştiği zaman oluşabilir.

Kadimler kutsal ateş olarak Güneşi görmüşlerdir. Türklerde Güneş; gün anadır. Her sabah farkında olmadan gün anayı anar dilimiz. Neyse bu başka bir hikâyenin konusu. En kutsal hayvan olarak da kuşları kabul etmişlerdir. Zira ilahlar gökseldir ve kuşlar onlara uçabilir.

Uzay-zaman içinde ejderha ya da yılanı anlatıcı olarak seçmişlerdir.

Semboller ise en kısa sürede en çok bilgiyi aktarmak içindir. Bilgi güç olduğuna göre, bu kadar bilgiyi içine hapseden sembollerde sihir dediğimiz güce sahip olmuş olurlar.  Şimdi size bu resmin hikâyesini anlatabilirim. Zira bakmak bilmek değildir. Bilerek bakmak ise gerçeği görmektir.

Göksel âlem ( bilinen ve bilmeyen evren) her daim yok olur ve yeniden doğar. Her yeniden doğmasında da eskisinden daha büyüktür. Evren genişliyor diyor modern zaman bilginleri.

Kadimler evrenin bu genişlemesini kendi kuyruğunu yiyen yılan semboliğine. (ouroboros ) gizlemişlerdir.

Zaman doğar, büyür ve kendi kendini imha eder yani ölür. Her ölen şey gibi aslında yeniden doğar. Tek bir farkla diğer şeyler dönüşür zaman ise kendisinden yeniden var olur.

Evren de her şey bir başkasını var etmek için yaşar. Meyve, sineği besler sinek de kurbağayı besler. Zamanı ise kendinden başkasını besleyemez ve başkasından beslenemez.

Bu yüzden zaman( yılan) hep kendisini yemek zorundadır. 

Evren de her zaman bir açık kapı vardır. Eğer doğru kapıyı bulur ve doğru şekilde çalarsan evrenin kapıları hep imkanlıya açılır. Bu sebeple evren de imkânsız yoktur.

Zamanın içinde, dışında ve üstünde olan tek unsur ise sihirdir. İşte evrenin açık kapılarından biri de bu sihirlerdir.

Şaman ( ejderha ruhunu taşıyan) sihri kontrol eder. Sihri kontrol eden de zamanı kontrol eder. Bu yüzden şamanlar hem geçmişte, hem gelecek de hem de şimdi de yaşar. Şaman ruhu da aynı yılan gibi bir sonraki var oluşa aktarılır. Bu yüzdendir ki Şaman olunmaz şaman doğulur. (Bu da başka bir geyik baba hikâyesinde anlatılacak. )

Şaman sihir yapabilmek için dört elementi kullanır. Bu dört element bilmeyi meydana getirir. Semboller de bilme eyleminin işaretleridir. Her bir sembol onlarca, hatta binlerce bilgiyi bize aktarır. Bu resmin sembolleri de evren de her zaman bir açık kapının olduğunu ve imkânsız dediğimiz bir şeyin gerçekleşme sihrinin olduğudur. Bu bir tılsım mıdır? Diye sorduğunuzu duyar gibiyim. Elbette ki tılsımdır. Sihri kontrol edenin elin de her şey hayat bulabilir.

Her bir bilgi bir hikâyedir ve her hikâye bir zaman ile başlar.

Evvel zaman içinde kambur zaman içinde bir bilge varmış ve hikâyesi anlatmaya başlamadan anlatmış. Gökten üç elma düşmüş biri geyik baba Kerimali’nin başına. Diğeri okuyanın başına bir diğeri dinlemeyenin başına. Herkes kendi nasibini almış.